Yes was lang geleden maar ben dan toch gestart in de cross triathlon van Waasmunster. Veel verwachtte ik niet van deze race want na de Ironman van Vichy heb ik meer gerust dan getraind, maar het was puur voor de fun en mijn zoon Troy startte er ook .
De afstanden 750 / 18 / 5: amai, dat gaat afzien worden. Tja niet te vergelijken maar wat is afzien na een Ironman :-).
Met ongeveer 70 atleten stonden we aan de start en om 13u vlogen we het koude water in.
Ongelooflijk maar het zwemmen ging heel goed. Ik kwam als 6de uit het water en na (een trage) wissel de MTB op, normaal mijn sterkste discipline. Maar vandaag dus niet. Ze haalden me constant in en ik kwam enkele plaatsen minder goed terug de wisselzone in. Weer een trage wissel en beginnen lopen. Oei, de form was er zeker niet, een toptijd zal het niet worden vandaag. Over de hele race had ik gewoon de snelheid niet. Ik kwam nog als 13de algemeen binnen en was wel 1ste 50+ 🙂
Het belangrijkste: ik heb me geamuseerd, Stefanie was erbij als supporter, het parkoers was easy, de mensen van de organisatie hebben echt hun best gedaan. EN ik heb Troy zien winnen, knap!, en dat gaf een goed gevoel. Na de race nog rustig naar huis gefietst, een mooie sportieve dag!
